Le Modulor, ergonomikoa?

Jaso izan ditugun tailer bateratuko klase guztiak, teorikoak zein praktikoak, galdera hau erantzutera bideratuta egon dira; hau da, ba al dauka oraindik, gure garaian, bigentziarik Le Corbusierrek planteatutako neurri sistemak?

Bada, nahiz eta igual teoriako klaseetan zailago egin zitekeen honakoa ikustea, behin Le Modulor eraikita (zinta batekin, egurrarekin, soka batekin…) eta baita Le Corbusierrek berak diseinatutako Le Cabanonen aurki dezakegun aulkia guk ere eginda (material eta lotura mota ezberdinez egin behar zena), orain errazago uler daiteke eta argi esan baietz; oraindikan balio duela.

Berak gizaki perfektuarentzat planteatutako neurriak dira Le Modulorrean agertzen direnak, hau da, besoa gora luzatuz 2,26 metro diuena. Horrela bada, oraingoko gizakiek gehiago neurtzen badute ere, lehen esan legez oraindik ere balio du.

Hau frogatzeko, lehen aipatutako aulkiak erabili ditugu. Hauek hainbat modu ezberdinetan kokatu ditugu eta hainbat altzari eraiki. Bada, argiena aulkiaren erabilera bera da, ezen frogatu dugun horretarako balio duela. Hurrengokoa “konjunto” bat egitea izan da; honetan aulki gehiago eta mahaitxo bat gehitu diogularik.  Harrigarria izan badaiteke ere, niri iruditu zait Montaditos izeneko tabernan aulkiek eta mahaiek neurri bera dutela. Egia esan, hasieran zaila egin zaigu mahaia behar bezala kokatzea eta iruditu zitekeen Le Modulorak funtzionatzen ez duela jendea eusten zegoelako. Halaber, kontuan hartu behar dugu pieza askeak direla, eta bat izango balitz errazago litzatekeela.

Geroago besaulki handi bat, trono bat zirudien beste bat eta hainbat eratako sofa egin ditugu; bada, alde batekoa, bi aldeetakoa, L itxuraduna… eta materiala pixka bat gogorra eta ezerosoa bazen ere, neurriak ia ia egokienak dira, zeren eta aulki guztiak ez dira zehatzak izan. Hemen ere konprobatu ahal izan dugu bigentzia daukala.

Ohe bat egitera era ausartu gara, eta horretarako bi lerro bertikal eta bost horizontal jarri behar izan ditugu, gutxi gorabehera 90x200 eko ohea eraiki ahal izateko. Honetan ere asmatu zuen Le Corbusierrek.

 

 (tartean brometarako uneak)

Azkenean, jada gure proiektuetaz nahiko harro geundela, hauen erresistentzia frogatu nahi izan dugu (nahiz eta beste eraikuntzekin argi gelditu izan den nahikoa erresistenteak zirela persona baten edo gehiagokoren pisua eusteko). Horregatik, aulkiekin eskailerak egin izan ditugu, baxuak eta luzeak eta laburrak eta altuak, eta gutako asko gora gora heldu dira. Arkuak ere egin ditugu eta baita podium bat ere. Azkenik, hain gustura geunden ezen komun bat ere egin dugun. Amaitzeko, guztiak hartu eta ezinbesteko dorrea egin dugu, ea nork egiten zuen handiagoa ikusteko (umetxoak bezala jejejejeje).

Eta nahiz eta aulki batzuek “zauriak” jaso dituzten arren (agian behar bezain ondo eginda ez zeudelako edota materiala egokiena ez zelako) argi gelditu da aurretik egindako gaderaren erantzuna, eta berresten dut, Le Corbusierren Le Modulorrak balio du.

Hona hemen goizeko argazki batzuk:

Zubimusuko etxea (entrega finala)

Azkenengo asteetan legez, Zubimusuko parkean egindako etxeari buruzko sarrera duzue hau. Hainbat asteetan landutako proiektua duzue, ezen hainbat aldaketa jasan dituen. Horrela bada, hemen duzue azkenengo emaitza, lehenengokotik aldaketak sufritu dituen arren, esentzia bera mantentzen duena. Batetik, argitasuna: honek kokapenarekin zerikusia du, altuera eta espazioa bermatzen duena, izan ere parkeko gunerik altuenean dago. Gainera, hori aprobetxatzeko nahian beirate handi batzuk jarri dizkiot, eta baita zintzilik dagoen balkoi bat, honek grabitate eza ematen diolarik eta bestetik altuera.

Bada, aurreko sarreretan komentatu izan dut zeintzuk litzatekeen erreferentziak proiektua diseinatzerakoan, eta baita garapena ikus daiteke. Bestalde, honakoan maketan ez dut kokapena berez asko landu, izan ere egindako lehenengoko maketan nahikoa landuta dagoela esan daiteke, detaile guztiekin.

Hona hemen plano guztiak; bistak, axonometria, oina...

Bestetik hona hemen maketaren argazki batzuk, eta honen eraikitzearen prozesua:

Le Cabanonen aulkia (praktika)

Aurreko astean Le Cabanonen dagoen Le Corbusierren aulkiaren analisia egin genuen eta horrela, guk geuk egin behar izan dugu bat. Hainbat modutan eraiki behar izan dugu, baldintza bakarra zera dena, berak erabilitako material eta prozedura ezberdinak erabili behar ditugularik.

Bada, guk bi material eta bi metodo erabili ditgu. Lehenengo, kartoiaz egin dugu tapak, haien artean koxka baten moduko batekin lotu ditugularik.

Jarraian eskuaira baten modukoren batzuk jarri ditugu erresistenteago egoteko eta perpendikulartasuna bermatzeko. Gainera, zurruntasuna lortzerako orduan barrutik hainbat zutabetxo jarri ditugu. bada, azkenenean Le Corbusierren aulkiaren modukoa lortu dugu.

 Bestea, aldiz, poliexpanarekin egin dugu, hainbat lamina bata bestearekin itsatsi ditugula. azkenean, bestea hutsik zegoen eta hau sendoagoa da, barrutik beteta

Le Cabanonen aulkia IV

Oraingoko honetan Le Cabanonen aulki-kutxa aztertzea tokatu zaigu. horretarako Internetean aurkitutakoaz soilik baliatu ahal izan gara, eta horrekin, DIN A2 batean, hau ulertzeko beharrezkoak ditugun marrazkiak egin; bada, bistak, despiezea, modulorrarekiko erlazioa azaltzen dutenak... hau izan da emaitza, honako iruditan oinarrituta. Nik, despiezea bistak, bi axonometria, zuloaren detailea (izan ere beste iruditan zentroa soilik jarri dut edo karratu itxura eman diot...: